Een echte aanrader deze geheimtip. Je rijdt vanaf het mooie dorpje Vallouise (prima met de fiets te bereiken vanuit Briançon) letterlijk naar, en op het laatst door, het hooggebergte. De klim begint eenvoudig, nou ja, in ieder geval niet zo heel erg steil. Het loopt lekker tot het dorpje Ailefroide. Tot daar is het ook fantastisch asfalt en klim je 's zomers in de koelte van de rivier en schaduw. In het voorjaar en herfst is het hier snel koud (en kans op ijzel zeker aanwezig!). Vanaf Ailefroide waar je even water kunt bijvullen, gaat de weg steeds steiler omhoog. Met (korte) korte passages van flink boven de 10 procent is het hard werken om boven te komen.
Het venijn van deze klim zit echt in de staart. De laatste kilometers voor de vlakte van Mevrouw Carle is het echt zeer steil. Je rijdt over een smalle bergweg waar de haarspeld bochten extreem steil zijn door een hoog alpiene landschap. Kilometers hoge graniet wanden, puinhellingen en gletsjers zijn het decor. je ziet zelf op het laatst de Barre des Ecrins, de hoogste berg van de Franse Zuid Alpen, ruim boven de 4000 meter. Eenmaal boven kom je rand van het nationale park aan waar wandelaar en alpinisten de bergen intrekken. Een karakteristieke hut (met niet al te vriendelijk personeel) staat bovenaan de klim, waar je prima een colaatje kunt drinken voordat je de weinig eenvoudige afdaling induikt.
Pré de madame Carle is bij zomertoeristen erg in trek. Dus als je deze col in de zomer wilt fietsen is het verstandig om voor negen uur 's ochtends te vertrekken dan ben je voor de drukte al weer beneden. Of rijd deze beklimming buiten de vakanties, dan ben je bijna altijd alleen. De gemzen, herten, arenden en marmotten daargelaten.
Bron tekst: Klimtijd.nl
